Μνήμη στον Αντώνη Κουτσογιανόπουλο

Αφιέρωμα

στον ηρωϊκό Πακιώτη  σαμποτέρ του Β΄ παγκοσμίου πολέμου

Αντώνη  Κουτσογιαννόπουλο, που εκτελέστηκε στο νεκροταφείο της Κοκκινιάς

στις  28 Νοεμβρίου 1942, σε ηλικία  21 ετών.

(ΤΟΠΙΚΗ  ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ  ΠΑΚΙΩΝ)

Η εκτέλεση

Χαράματα, τον έστησαν  στον τοίχο του θανάτου.

Τα μάτια να του δέσουνε , δε θέλει….«είναι δικά του !».

Θέλει να ιδεί  – λέει –  κει  μακριά, καρδιά πώς φτερουγίζεις,

τη  μάννα στην αυλόπορτα να τον καλωσορίζει.

Ο κύρης κάτω απ’ τη μουριά, με τ’ άλογο τ’ αδέρφι

κι απ’ το παράθυρο  αντικρύ  μια κορασιά του γνέφει.

Ζωή γλυκιά ,  ζωή  πικριά , χαρά στον  που την έχει,

μα πιο χαρά σε κείνονε  που σκλάβος δεν αντέχει.

Πυρ……!  Με του δήμιου τη φωνή  τα δυο του  χέρια απλώνει,

«γεια σου  Ελλάδα,  Λευτεριά, μένα  με λέν ‘  Αντώνη» !

Στίχοι :    Κώστας Πραχάλης

Μουσική : Νίκος Μαμαγκάκης

Τραγούδι : Ζαχαρίας  Καρούνης

 

Απο την εκδήλωση προς τιμη του Αντώνη Κουτσογιανόπουλου στα Πάκια 13-7-2008