Συνεταιριστές της Ν. Πελοποννήσου: Χρειάζεται εθνική πολιτική για το λάδι

Εθνική πολιτική και στρατηγική για το ελαιόλαδο, για να αναστραφεί η αρνητική και τραγική κατάσταση για το προϊόν και τους παραγωγούς, προτείνουν πρόεδροι ΕΑΣ της Πελοποννήσου και αγροτικών συνεταιρισμών της Μεσσηνίας. Σημειώνουν ότι πρέπει να αναδειχθεί η ποιότητα του ελληνικού ελαιολάδου και πως σ’ αυτή θα πρέπει να στηριχθούμε για να ανταγωνιστούμε τις άλλες χώρες. Προτείνουν ακόμα ενιαίο φορέα συγκέντρωσης ελαιολάδου σε επίπεδο νομού, χρηματοδότηση από την Πολιτεία και άλλες πρωτοβουλίες.
Στο ερώτημά μας ποια είναι η πρότασή τους για να αλλάξει η τραγική κατάσταση με το ελαιόλαδο, μας απάντησαν:

Βασίλης Κοζομπόλης, ΕΑΣ Μεσσηνίας

«Εθνική πολιτική για το λάδι, που δεν υπήρξε ποτέ. Το λάδι είναι ένα αγαθό που έχει διατροφική αξία και πρέπει να το εκμεταλλευτούμε ως εθνικό εισόδημα. Την ανυπαρξία της εθνικής πολιτικής με την οικονομική κρίση τη βιώνουμε πιο σκληρά με ακραίες καταστάσεις και με το λάδι στα 2 ευρώ να είμαστε στα όρια της επιβίωσης. Μέσα από αυτή την εθνική πολιτική να υπάρξουν στρατηγικές όχι αντίθετες από τους κανονισμούς της Ε.Ε., που θα στηρίξουν την ιδιαιτερότητα του ελληνικού ελαιολάδου. Το λάδι μας θα πρέπει να απευθύνεται στους καταναλωτές ως ιδιαίτερο προϊόν. Δεν μπορούμε να ανταγωνιστούμε τους Ισπανούς στο κόστος παραγωγής. Εμείς πρέπει να αναδείξουμε πράγματα στο προϊόν μας, στα οποία υστερούν οι άλλοι. Και να υπάρχει χρηματοδοτική στήριξη στον πρωτογενή τομέα, στις συνεταιριστικές και ιδιωτικές επιχειρήσεις για να απορροφήσουν την πρώτη ύλη».

Δημήτρης Αντωνόπουλος, Αγροτικός Συνεταιρισμός Βάλτας

«Να μην υπάρχει, να σταματήσει η πολυδιάσπαση. Το λάδι να συγκεντρώνεται από κάποιο φορέα. Να μη γίνεται έμπορος το κάθε εργοστάσιο. Η εικόνα με τα χιλιάδες τυποποιητήρια και τους χιλιάδες εμπόρους πρέπει να σταματήσει. Να τα βρούμε συνεταιρισμοί και ιδιώτες και πρώτα εμείς οι ίδιοι οι συνεταιρισμοί μεταξύ μας. Ελπίζουμε με τον καινούργιο συνεταιριστικό νόμο. Πάντως δεν μπορούμε να διαμορφώσουμε εμείς την τιμή. Είναι παγκόσμιο ζήτημα».

Γιώργος Πουλόπουλος, Αγροτικός Συνεταιρισμός Τρικόρφου

«Ενιαίος κεντρικός φορέας σε επίπεδο νομού για να αντιπροσωπεύει το προϊόν. Να υπάρχει αντιπρόσωπος του προϊόντος. Οταν δεν υπάρχει φορέας και ο παραγωγός είναι έρμαιο του κάθε εμπόρου… Και η ΕΑΣ δεν αντιπροσωπεύει το προϊόν. Και οι αγρότες να συνεταιριστούν και να μάθουν να λειτουργούν με συνεταιριστικό πνεύμα, όχι βρήκαμε μια δεκαρίτσα παραπάνω και το πουλήσαμε».

Λάζαρος Σύρνος, Αγροτικός Συνεταιρισμός Κορυφασίου

«Το κυριότερο είναι να μη φεύγει χύμα το λάδι. Και ο αγρότης να βγει στο δρόμο, να αντιδράσει, να επαναστατήσει. Ας ξυπνήσει ο αγρότης, κανείς δεν ενδιαφέρεται γι’ αυτόν. Του πίνουν το αίμα, δεν πάει άλλο. Αν δεν υπάρξει στήριξη από την Πολιτεία, θα σταματήσουμε να καλλιεργούμε».

Ηλίας Βαρούτσος, Αγροτικός Συνεταιρισμός Γαργαλιάνων

«Αν δεν υπάρξει εθνική στρατηγική, δε γίνεται τίποτα. Οχι, όμως, κρατικές παρεμβάσεις του τύπου της Ελαιουργικής. Να γίνει κάτι συγκεκριμένο. Αν δε δοθούν χρηματοδοτήσεις για να κρατήσεις τα λάδια και να τα δώσεις όταν πρέπει, όταν θα έχουν τιμή, δε θα γίνει τίποτα. Και για την τυποποίηση έχουμε κάνει πολλές κουβέντες. Στις νέες αγορές όμως τα θέλουν τσάμπα και κλωτσάνε όταν τους ζητάς να πληρώσουν μετρητοίς».

Γιώργος Κόκκινος, Ομάδα Παραγωγών “Νηλέας”

«Να αναληφθούν πρωτοβουλίες, όπως: α) Ιδιωτική αποθεματοποίηση όχι από το καλοκαίρι και τιμή ενεργοποίησης τα 2,30 ευρώ και όχι το 1,77. β) Να καθιερωθεί το εξτρίσιμο, το έξτρα – έξτρα παρθένο ελαιόλαδο. Ετσι τα λάδια με 3 και 4 δέκατα θα έχουν τη δική τους αυτόνομη δυναμική παρουσία ως ένα πολύ ποιοτικό προϊόν και δε θα χρησιμοποιούνται ως βελτιωτικά. γ) Να δοθεί στήριξη στον παραγωγό για να μπορεί να καλλιεργήσει. Γιατί κινδυνεύουμε να μην καλλιεργούμε, όταν το κόστος της λίπανσης είναι 3 ευρώ το δέντρο».

Νίκος Προκοβάκης, ΕΑΣ Λακωνίας

«Στόχευση σε ξένες αγορές για το περίσσευμα, πάντα τυποποιημένο και σε υψηλού επιπέδου αγοραστές. Ανταγωνιζόμενοι τους Ιταλούς και τους Ισπανούς έχουμε χάσει, γιατί έχουν μεγαλύτερες ποσότητες και φθηνότερο προϊόν, που είναι κατώτερο ποιοτικά. Να καθιερώσουμε την ελληνική ποιότητα, προτείνοντας να το αγοράσουν υψηλού οικονομικού επιπέδου αγοραστές. Αλλιώς δεν υπάρχει σωτηρία. Για να μείνει υπεραξία στη χώρα το λάδι πρέπει να τυποποιηθεί εντός της χώρας μας. Στην Ελλάδα έχουμε 300 σήματα. Η παροιμία “όπου λαλούν πολλοί κοκόροι, αργεί να ξημερώσει”, είναι σοφή. Για να σταθείς στο ράφι, θέλει συγκεκριμένες ποιότητες, σταθερές τιμές και ομαλή ροή εφοδιασμού».

Γιώργος Σακελλαρίου, ΕΑΣ Κυνουρίας

«Επρεπε να έχει αναδειχθεί η ποιότητα του ελληνικού ελαιολάδου. Ολο λόγια ακούμε. Πρέπει να γίνει η συγκέντρωση του προϊόντος στην τιμή ασφαλείας. Να δοθεί ένα κίνητρο στους παραγωγούς να πάρουν τα λεφτά τους. Και το κράτος να βρει δρόμους να διοχετεύσει το λάδι. Να υπάρξει τυποποίηση και καθιέρωση ονομασίας σε κάθε τύπο ελαιολάδου. Ονομασία προέλευσης ποιότητας. Και ανάλογα ο κόσμος να αγοράζει. Να αποφύγουμε έτσι τη νοθεία του προϊόντος και την εκμετάλλευση του καταναλωτή».
πηγη…http://www.eleftheriaonline.gr