Γράφει : ο Κώστας Πραχάλης

ΟΙ «ΑΓΝΩΣΤΟΙ» ΤΩΝ ΟΔΩΝΥΜΙΩΝ

Σκόπιμο θεωρώ και ενδιαφέρον ίσως να αναφερθώ σήμερα σ’αυτούς, που, όσο κι αν η Δημοτική Κοινότητα έχει τιμήσει δίνοντας το όνομά τους σε ορισμένους δρόμους των Μολάων, παραμένουν άγνωστοι στους κατοίκους της πόλης, τους νεότερους κυρίως.

Επέλεξα, λόγω του περιορισμένου χώρου, τους δέκα περισσότερο -κατά τη γνώμη μου- άγνωστους και τους παρουσιάζω συνοπτικά με αλφαβητική σειρά:

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ 1875-1953 : Ομογενής ΗΠΑ, πρωτεργάτης στη διενέρ-γεια εράνου στο Εξωτερικό για την ανέγερση του παλαιού Γυμνασίου.

ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΑΡΜΠΟΥΖΗΣ 1912-1990 : Αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων, Διοικητής ΕΛΔΥΚ, Υπουργός Β. Ελλάδος 1977.

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΑΡΔΟΥΛΑΚΗΣ 1859-1933 : Υποστράτηγος, Αρχηγός Ιππικού (1909) ένας από τους 8 του κινήματος Γουδή, Βουλευτής το 1922, Γερουσια-στής Λακωνίας το 1929.

ΑΘΑΝ. ΓΚΙΟΤΣΑΛΙΤΗΣ: Ομογενής (καταγωγή Μεταμόρφωση), κληροδό-τησε το 1961 στο Δήμο Μολάων το ακίνητό του (παλαιό δημαρχείο) με περί-βολο 4 στρ. για να γίνει νοσοκομείο. Παραμένει ακόμη αναξιοποίητο .

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΔΟΚΙΟΣ 1864-1939 : Επί 26 έτη στην αυτοδιοίκηση, Σύμβουλος 1912-1931 και Πρόεδρος της Κοινότητας Μολάων 1927-28 και 1932-1938. Σημαντικότερο έργο του η ύδρευση των Μολάων (1936). Κληροδότησε επίσης το ακίνητό του (μεσοτοιχία με οικία Νικολή Κολοκούρη) για να ιδρυθεί κοι-νοτικό νοσοκομείο. Παραμένει κι αυτό -όπως έχουμε ξαναγράψει- αναξιοποί-ητο. Το όνομά του έχει δοθεί στην κεντρική πλατεία Μολάων.

ΠΑΝΑΝΟΣ(Παναγιώτης)ΚΟΚΟΛΑΚΗΣ: Έποικος από την Κρήτη εγκαταστάθη-κε στους Μολάους το 1867 και απεβίωσε το 1909. Είναι αυτός που έφτιαξε τον γνωστό ερειπωμένο σήμερα νερόμυλο και το μυλαύλακο με τις καμάρες, που αποτελούν σημείο αναφοράς για την πόλη των Μολάων, αλλά και που σύντομα θα καταρρεύσουν, αν δεν ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΟΥΝΕΣ 1867-1922 : Ομογενής, κληροδότησε στην Κοινότητα Μολάων το μεγάλο για τότε χρημ. ποσό των 50.000 δρχ. για το έργο της πρώτης ύδρευσης της πόλης. Μεγίστη επίσης η προσφορά του στη διενέργεια του ερά-νου για την ανέγερση του Γυμνασίου (Προτομή του υπάρχει στο νεκροταφείο Μολάων).

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΕΛΑΣ : Εθνικός ευεργέτης του 19ου αιώνα από την Ήπειρο, (Ίδρυμα Β. Μελά) δωρητής ανέγερσης 1ου και επέκτασης 2ου Νηπιαγωγείου Μολάων. Η δωρεά οφείλεται σε πρωτοβουλία του Μολαϊτη Νίκου Β. Γαβαλάκη.

ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΜΥΛΩΝΑΚΟΣ : Ομογενής, δωρητής το 1953 της πλακόστρω-σης (καλντερίμι) του δρόμου προς το ναό Αγ. Παρασκευής (από το σημερινό κατ/μα Τράπεζας Πειραιώς).

ΚΩΝ/ΝΟΣ Ν. ΠΑΠΑΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ 1852-1923: Νομικός, συγγραφέας, ιστορικός, πολιτικός, βουλευτής Επ. Λιμηράς συνεχώς από το 1888 μέχρι του θανάτου του και υπουργός παιδείας.

Γεννήθηκε στους Μολάους και, επειδή αυτό αμφισβητήθηκε από αναγνώστη προηγούμενου σχετικού άρθρου μου, παραθέτω τον Αριθμό Μητρώου Αρρένων του τότε Δήμου Ασωπού με έδρα τους Μολάους : 7 /1852.

Ο πατέρας του Νικόλαος Παπαμιχαλόπουλος καταγόμενος από την Κρεμαστή, ήλθε (τον έστειλαν οι γονείς του) στους Μολάους το 1837 για να φοιτήσει στο μοναδικό σχολείο της περιοχής, που στεγαζόταν τότε στο Τζαμί (πρώην Άγ. Σπυρίδωνας), στη συνέχεια διορίστηκε γραμματέας του ειρηνοδικείου, έκανε οικογένεια στους Μολάους και σε ηλικία 29 ετών εξελέγη βουλευτής Επ. Λιμηράς, οπότε και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Πολιτική προσωπικότητα της εποχής του (32 χρόνια βουλευτής και 7 φορές υπουργός). Ο Γ. Σουρής στα σατυρικά του τον αποκαλούσε… «ο μέγας Μολαϊτης».

Τελειώνοντας, σημειώνω ότι σε πιθανή συμπληρωματική ονοματοδοσία θα πρέπει να συμπεριληφθεί ένας ακόμη «άγνωστος» :

ο ΜΙΧΑΗΛ ΝΙΚΟΛΑΚΑΚΟΣ : Το 1930 παραχώρησε δωρεάν τμήμα του οικοπεδικού του χώρου για να διαμορφωθεί στις σημερινές (μικρές έστω) διαστάσεις της η κεντρική πλατεία των Μολάων.

Αυτά για τώρα. Θα επανέλθουμε, ελπίζω, με άλλα οδωνύμια.